در حال حاضر تعداد بسیار کمی از مناطق عاری از واروآ در سراسر جهان وجود دارد.
در شمال، در سوئد و در چند جزیره نزدیک استرالیا، گفته میشود که کلنیهای زنبور عاری از واروآ وجود دارد.
اما اینجا در اروپا، اکنون این انگل ها را می توان در هر کندو عسل مدرن عسل یافت.
ابزارهای مختلفی برای مقابله با کنه واروآ استفاده می شود.
اینها عمدتاً اسیدهای بیولوژیکی و طبیعی مانند اسید فرمیک یا اگزالیک هستند.
علاوه بر این، از عوامل مبتنی بر تیمول و به ندرت عوامل شیمیایی استفاده میشود، اما معمولاً منجر به مقاومت و گاهی باقیمانده در عسل میشود.
همچنین باید به اقدامات عجیب و غریب مانند سونا زنبور عسل یا حتی “صدای قاتل واروآ” اشاره کرد.
زنبورداری Honisch فقط از وسایل بیولوژیکی استفاده می کند، بدون مواد شیمیایی!
یک کلنی زنبور عسل به حدود 70-80 کیلوگرم عسل برای تامین انرژی و حدود 25-30 کیلوگرم گرده برای تامین پروتئین نیاز دارد؟
هر چیزی فراتر از آن توسط زنبوردار قابل برداشت، سانتریفیوژ، پردازش و پرکردن در شیشه های عسل است.
یک زنبور عسل می تواند در هر پرواز جستجوی غذا حدود 0.02 گرم عسل را در کیسه عسل خود حمل کند.
برای یک شیشه 500 گرمی عسل، حدود 25000 زنبور باید پرواز کنند و شهد خوشمزه را جمع آوری کنند.
آنها مسافت پروازی تقریباً 120000 کیلومتری را در مجموع طی می کنند، یعنی تقریباً 3 بار در سراسر جهان.
ترکیبات آن اثر ضد التهابی و ضد باکتریایی دارد.
عسل نیز نقش ویژه ای در بهبود زخم دارد. این باعث رشد سلول های بافت همبند خاصی می شود که می تواند منجر به زخم کمتر و حتی ترمیم زخم شود.
همچنین گفته می شود سوختگی با پدهای عسل بهتر بهبود می یابد.
برای اینکه عسل عطر، رنگ و قوام خود را حفظ کند، باید در جای خنک و تاریک نگهداری شود.
دمای 10 تا 12 درجه سانتی گراد برای عسل خامه ای و 18 تا 20 درجه سانتی گراد برای عسل مایع مناسب است.
از آنجایی که عسل به شدت آب را جذب می کند، باید اطمینان حاصل کنید که ظروف خشک و محکم بسته شوند.
اگر این دستورالعمل ها را رعایت کنید، عسل شما کیفیت و طعم خوشمزه خود را برای مدت بسیار طولانی حفظ می کند.
کنه Varroa بیش از 30 سال پیش از آسیا به ما آورده شد و از آن زمان زندگی را برای زنبورهای ما دشوار کرده است؟