این مطالعه آینده‌نگر، یک سوکور، تصادفی‌سازی و کنترل‌شده در کلینیک سرپایی فیزیوتراپی و توانبخشی بیمارستان آموزشی و تحقیقاتی دانشگاه علوم بهداشت بورسا، بین نوامبر 2016 تا فوریه 2017 انجام شد. معیارهای روماتولوژی (ACR) و دارای نمره درد در مقیاس بینایی آنالوگ (VAS) ≥4 و در سنین بین 35 تا 75 سال در این مطالعه وارد شدند.
معیارهای خروج از مطالعه عبارتند از: سندرم تونل کارپال، پارافین جامد De Quervain، تنوسینوویت، انقباض Dupuytren، OA ثانویه به بیماری‌های روماتیسمی، OA ثانویه به شکستگی گذشته، زخم‌ها و اسکارهای باز ناحیه دست و مچ، بیماری‌های عروق محیطی، جراحی قبلی عروقی. از دست، سابقه نوروپاتی محیطی، اختلال در عملکرد حسی دست، و اختلال شناختی.
از مجموع 70 بیمار غربالگری شده، 61 نفر (8 مرد، 53 زن، میانگین سنی 22/59 سال؛ محدوده 35 تا 78 سال) واجد شرایط مطالعه بودند. هر بیمار بر اساس مقیاس رادیولوژیکی کلگرن-لارنس تحت ارزیابی رادیوگرافی قرار گرفت. فقط یک دست، هر کدام که باعث درد شدیدتر شد، در مطالعه گنجانده شد. همه بیماران در مورد شکایات خود مورد سوال قرار گرفتند و تحت معاینه فیزیکی قرار گرفتند.
این مطالعه توسط کمیته اخلاق محلی تایید شد. همه بیماران در مورد مطالعه با جزئیات مطلع شدند و از هر بیمار رضایت نامه آگاهانه کتبی اخذ شد. این مطالعه مطابق با اصول اعلامیه هلسینکی انجام شد. بیماران با استفاده از جدول اعداد تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول (31=n) پارافین مایع تراپی + برنامه تمرینی خانگی و گروه دوم (30=n) برنامه تمرینی خانگی را به تنهایی دریافت کردند.
بیماران گروه 1 طی دو هفته، پنج جلسه در هفته و در مجموع 10 جلسه تحت پارافین تراپی قرار گرفتند. تمام جواهرات قبل از جلسه از دست خارج شد. دست را با انگشتان باز و مچ در حالت خنثی در پارافین فرو بردند و سپس دست را در نایلون پیچیده و در حوله ای پوشاندند و 20 دقیقه بعد از بسته بندی باز کردند و پارافین را از دست جدا کردند.
دمای پارافین با استفاده از دماسنج بررسی و روی 52 درجه سانتی گراد تنظیم شد. پارافین مایع خوراکی درمانی همراه با برنامه ورزشی خانگی و توصیه های فعالیت روزانه در زندگی انجام شد. برنامه تمرینی شامل تقویت گرفتن دست، تمرینات ایزومتریک و تمرین مقاومتی فعال بود. بیماران گروه 2 برنامه ورزشی مبتنی بر خانه را به تنهایی با توصیه های فعالیت روزانه دریافت کردند.
به همه بیماران فرم های ورزشی ارائه شد. فرض بر این بود که بیماران به مدت 15 دقیقه دو بار در روز ورزش کنند و برای بررسی اینکه آیا به برنامه ورزشی پایبند هستند یا خیر فراخوانده شدند. هیچ یک از بیماران گروه 1 و گروه 2 شمع وارمر استوانه ای (NSAIDs یا پاراستامول) را در دوره درمان یا در طول پیگیری دریافت نکردند. مشخصات دموگرافیک بیماران ثبت شد.
شاخص توده بدنی (BMI) کیلوگرم بر متر مربع محاسبه شد. بیماران در ابتدا و در پایان دو و شش هفته پس از مداخله مورد ارزیابی قرار گرفتند.
- منابع:
- تبلیغات:
